lacatuire - explicat in DEX



lăcătui (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)
LĂCĂTUÍ, lăcătuiesc, vb. IV. Tranz. (Rar) A încuia cu lacătul. – Lacăt + suf. -ui.

Alte cuvinte din DEX

LACATUI LACATOI LACATEL « »LACATUIT LACATUS LACATUSARIE