lăcătoi(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) LĂCĂTÓI,lăcătoaie, s. n. Augmentativ al lui lacăt. – Lacăt + suf. -oi.
lăcătoi(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) lăcătói (fam.) s. n., pl. lăcătoáie
lăcătoi(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) LĂCĂTÓI,lăcătoaie, s. n. (Fam.) Augmentativ al lui lacăt. — Lacăt + suf. -oi.