kantian (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)KANTIÁN, -Ă, kantieni, -e, adj.,
s. m. 1. Adj. Care aparține filozofiei lui Kant, privitor la această filozofie.
2. S. m. Adept al filozofiei lui Kant. [
Pr.:
-ti-an] – Din
fr. kantien.kantian (Dicționar de neologisme, 1986)KANTIÁN, -Ă adj. Referitor la kantianism. //
s.m. și f. Adept al kantianismului. [Pron.
-ti-an. / cf. fr.
kantien, it.
kantiano].
kantian (Marele dicționar de neologisme, 2000)KANTIÁN, -Ă adj., s. m. f. (adept) al kantianismului. (< fr.
kantien)
kantian (Dicționaru limbii românești, 1939)*kantián, -ă adj. Care se referă la filosofia luĭ Kant (sec. XVIII). Subst. Adept al luĭ Kant.
kantian (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)kantián (-ti-an) adj. m.,
s. m.,
pl. kantiéni (-ti-eni); adj. f.,
s. f. kantiánă, pl. kantiénekantian (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)KANTIÁN, -Ă, kantieni, -e, adj.,
s. m. 1. Adj. Care aparține filosofiei lui Kant, privitor la această filosofie.
2. S. m. Adept al filosofiei lui Kant. [
Pr.:
-ti-an] — Din
fr. kantien.