intranzitivitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INTRANZITIVITÁTE s. f. Însușirea, calitatea unui verb intranzitiv. – Din
fr. intransivité.intranzitivitate (Dicționar de neologisme, 1986)INTRANZITIVITÁTE s.f. 1. (
Gram.) Caracterul unui verb intranzitiv.
2. (
Log.) Relație în care nu se transmite un anumit raport de la primul la ultimul termen prin intermediul celorlalți termeni. [Cf. fr.
intransitivité].
intranzitivitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)INTRANZITIVITÁTE s. f. 1. proprietate a unui verb de a fi intranzitiv. 2. proprietate a unei relații intranzitive (2). (< fr.
intransitivité)
intranzitivitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)intranzitivitáte s. f.,
g.-d. art. intranzitivitắțiiintranzitivitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)INTRANZITIVITÁTE s. f. Însușirea, calitatea unui verb intranzitiv. — Din
fr. intransivité.