instrumentalist (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INSTRUMENTALÍST, -Ă, instrumentaliști, -ste, adj.,
s. m. și
f. (Adept) al instrumentalismului. – Din
engl.,
germ. instrumentalist.instrumentalist (Dicționar de neologisme, 1986)INSTRUMENTALÍST, -Ă adj. Referitor la instrumentalism. //
s.m. și f. Adept al instrumentalismului. [Cf. engl.
instrumentalist, germ.
Instrumentalist].
instrumentalist (Marele dicționar de neologisme, 2000)INSTRUMENTALÍST, -Ă adj., s. m. f. (adept) al instrumentalismului. (< engl.
instrumentalist)
instrumentalist (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)instrumentalíst adj. m.,
s. m.,
pl. instrumentalíști; adj. f.,
s. f. instrumentalístă, pl. instrumentalíste