instantaneitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INSTANTANEITÁTE s. f. Însușirea a ceea ce este instantaneu. [
Pr.: -
ne-i-] – Din
fr. instantanéité.instantaneitate (Dicționar de neologisme, 1986)INSTANTANEITÁTE s.f. Însușire a ceea ce este instantaneu. [Pron.
-ne-i-. / cf. fr.
instantanéité].
instantaneitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)INSTANTANEITÁTE s. f. însușirea a ceea ce este instantaneu. (< fr.
instantanéité)
instantaneitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*instantaneitáte f. (d.
instantaneŭ). Calitatea de a fi instantaneŭ.
instantaneitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)instantaneitáte (-ne-i-) s. f.,
g.-d. art. instantaneitắțiiinstantaneitate (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)instantaneitate f. caracterul celor instantanee.