inicvitate(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) INICVITÁTE,inicvități, s. f. (Livr.) Inechitate. [Var.: inicuitáte s. f.] – Din fr. iniquité, lat. iniquitas, -atis.
inicvitate(Dicționar de neologisme, 1986) INICVITÁTEs. f. (Liv.) Inechitate. [Var.: inicuitate s. f. / < lat. iniquitas, fr. iniquité].
inicvitate(Marele dicționar de neologisme, 2000) INICVITÁTEs. f. inechitate. (< lat. iniquitas)
inicvitate(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) inicvitáte (livr.) s. f., g.-d. art. inicvitắții; pl. inicvitắți