indisolubilitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INDISOLUBILITÁTE, indisolubilități, s. f. Calitatea de a fi indisolubil. – Din
fr. indissolubilité.indisolubilitate (Dicționar de neologisme, 1986)INDISOLUBILITÁTE s.f. Calitatea de a fi indisolubil. [Cf. fr.
indissolubilité].
indisolubilitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)INDISOLUBILITÁTE s. f. calitatea de a fi indisolubil. (< fr.
indissolubilité)
indisolubilitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*indisolubilitáte f. (d.
indisolubil). Calitatea de a fi indisolubil:
indisolubilitatea unuĭ metal saŭ (
fig.)
a căsătoriiĭ.indisolubilitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)indisolubilitáte s. f.,
g.-d. art. indisolubilitắțiiindisolubilitate (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)indisolubilitate f. caracterul celo indisolubile.