imperceptibilitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)IMPERCEPTIBILITÁTE s. f. Însușirea sau starea a ceea ce este imperceptibil. – Din
fr. imperceptibilité.imperceptibilitate (Dicționar de neologisme, 1986)IMPERCEPTIBILITÁTE s.f. Însușirea, starea a ceea ce este imperceptibil. [Cf. fr.
imperceptibilité].
imperceptibilitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)IMPERCEPTIBILITÁTE s. f. însușirea de a fi imperceptibil. (< fr.
imperceptibilité)
imperceptibilitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*imperceptibilitáte f. (d.
imperceptibil). Calitatea de a fi imperceptibil.
imperceptibilitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)imperceptibilitáte s. f.,
g.-d. art. imperceptibilitắțiiimperceptibilitate (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)imperceptibilitate f. caracterul celor imperceptibile.
imperceptibilitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)IMPERCEPTIBILITÁTE s. f. Însușirea sau starea a ceea ce este imperceptibil. — Din
fr. imperceptibilité.