hidrargir(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) HIDRARGÍR s. n. (Chim.) Mercur. – Din fr. hydrargyre.
hidrargir(Dicționar de neologisme, 1986) HIDRARGÍRs.n. Mercur. [< fr. hydrargyre, lat. hydrargyrum, cf. gr. hydor – apă, argyros – argint].
hidrargir(Marele dicționar de neologisme, 2000) HIDRARGÍRs. n. mercur. (< fr. hydrargyre)
hidrargir(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) !hidrargír(hi-drar-) s. n.; simb. Hg