ghigorț (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)GHIGÓRȚ, ghigorți, s. m. V. ghiborț.ghigorț (Dicționaru limbii românești, 1939)ghigórț, V.
ghiborț.ghigorț (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)ghigorț m.
Zool. biban:
văzu în ciutură un ghigorț ISP. [Origină necunoscută].