galantom - explicat in DEX



galantom (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)
GALANTÓM, -OÁMĂ adj. v. galanton.

galantom (Dicționar de neologisme, 1986)
GALANTÓM, -OÁMĂ adj. (Fam.) Darnic, generos. [Var. galanton, -oană adj. / cf. fr. galant homme, it. galantuomo].

galantom (Marele dicționar de neologisme, 2000)
GALANTÓM, -OÁMĂ /GALANTÓN, -OÁNĂ adj. (fam.) darnic, generos. (după fr. galant homme)

galantom (Dicționaru limbii românești, 1939)
*galantóm, -oámă s. și adj. (it. galantuomo, d. galante, galant, și uomo, om). Darnic, care cumpără fără să neguțeze [!] mult. – Pop. -ón, -oánă.