frondor (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)FRONDÓR, frondori, s. m. (Franțuzism) Partizan al frondei. – Din
fr. frondeur.frondor (Dicționar de neologisme, 1986)FRONDÓR s.m. 1. Răzvrătit; partizan al frondei.
2. (
Franțuzism, fig.) Cel care critică, care contrazice; răzvrătit. [Pron.
fron-dör. / < fr.
frondeur].
frondor (Marele dicționar de neologisme, 2000)FRONDÓR I.
s. m. partizan al frondei (1, 2). II. adj., s. m. f. (fig.) (cel) care critică, contrazice; răzvrătit, rebel. (< fr.
frondeur)