firez (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)FIRÉZ s. n. v. firiz.firez (Dicționaru limbii românești, 1939)firéz (Trans. Ban.) și
firíz (Olt. Munt. Buc.) n., pl.
e și
urĭ (ung.
füresz). Fĭerăstrăŭ (mare saŭ mic: cordar, beschie, joagăr).
firez (Dicționar de regionalisme și arhaisme din Maramureș, 2011)firéz, -uri, s.n. (firiz). – Ferăstrău de mână. – Din magh. fűrész „ferăstrău” (< germ. Führsäge).