fantaza (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)FANTAZÁ, fantazez, vb. I.
Intranz. 1. (
Livr.) A plăsmui fantasme (
2).
2. A spune lucruri imaginate. – De la
fantezie.fantaza (Dicționar de neologisme, 1986)FANTAZÁ vb. I. intr. A improviza, a plăsmui; a delira. [Cf. germ.
fantasieren].
fantaza (Marele dicționar de neologisme, 2000)FANTAZÁ vb. intr. a-și imagina, a plăsmui fantasme. ◊ a delira. (< germ.
fantasieren)
fantaza (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)*fantazá (a ~) (
livr.)
vb.,
ind. prez. 3
fantazeázăfantaza (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)FANTAZÁ, fantazez, vb. I.
Intranz. 1. (
Livr.) A plăsmui fantasme (2).
2. A spune lucruri imaginate. — De la
fantezie.