exhaustivitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)EXHAUSTIVITÁTE s. f. (
Livr.) Însușirea de a fi exhaustiv; metodă exhaustivă. [
Pr.:
-ha-us-] –
Exhaustiv +
suf. -itate.exhaustivitate (Dicționar de neologisme, 1986)EXHAUSTIVITÁTE s.f. (
Liv.) Caracter exhaustiv. [Cf. fr.
exhaustivité].
exhaustivitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)EXHAUSTIVITÁTE s. f. caracter exhaustiv. (< fr.
exhaustivité)
exhaustivitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)exhaustivitáte (-ha-us-) s. f.,
g.-d. art. exhaustivitắțiiexhaustivitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)EXHAUSTIVITÁTE s. f. (
Livr.) Însușirea de a fi exhaustiv; metodă exhaustivă. [
Pr.:
-ha-us-] —
Exhaustiv +
suf. -itate.