eternit(Marele dicționar de neologisme, 2000) ETERNÍTs. n. azbociment. (< germ. Eternit, fr. éternite)
eternit(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) ETERNÍT s. n. (Constr.) Azbociment. — Din germ. Eternit, fr. éternit.