efemerizare(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) EFEMERIZÁRE,efemerizări, s. f. (Livr.) Acțiunea de a (se) efemeriza. – V. efemeriza.
efemerizare(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) EFEMERIZÁRE,efemerizări, s. f. (Livr.) Faptul de a (se) efemeriza. — V. efemeriza.