discriminatoriu (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DISCRIMINATÓRIU, -IE, discriminatorii, adj. Care face sau creează o discriminare; discriminant. – Din
lat. discriminator, -oris, fr. discriminatoire.discriminatoriu (Dicționar de neologisme, 1986)DISCRIMINATÓRIU, -IE adj. Care face sau creează discriminări. [Pron.
-riu. / cf. lat.
discriminator].
discriminatoriu (Marele dicționar de neologisme, 2000)DISCRIMINATÓRIU, -IE adj. care creează discriminări. (< fr.
discriminatoire, lat.
discriminator)
discriminatoriu (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)discriminatóriu [
riu pron. ryu]
adj. m.,
f. discriminatórie (-ri-e); pl. m. și
f. discriminatóriidiscriminatoriu (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DISCRIMINATÓRIU, -IE, discriminatorii, adj. Care face sau creează o discriminare; discriminant. —
Din lat. discriminator, -oris, fr. discriminatoire.