dinamitard (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DINAMITÁRD, -Ă, dinamitarzi, -de, adj. (
Livr.) Anarhic, distrugător. – Din
fr. dynamitard.dinamitard (Dicționar de neologisme, 1986)DINAMITÁRD, -Ă adj. De natura dinamitei. ♦ (
Fig.) Distrugător, anarhist. [< fr.
dynamitard].
dinamitard (Marele dicționar de neologisme, 2000)DINAMITÁRD, -Ă adj. 1. de natura dinamitei. 2. (fig.) distrugător, anarhist. (< fr.
dynamitard)
dinamitard (Dicționaru limbii românești, 1939)* dinamitárd, -ă s. și adj. (d.
dinamită, cu suf. fr.
-ard. Francejii zic
dynamiteur, -euse). Care întrebuințează dinamita ca să ucidă orĭ să distrugă.
dinamitard (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)dinamitárd (
livr.)
adj. m.,
pl. dinamitárzi; f. dinamitárdă, pl. dinamitárdedinamitard (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)dinamitard m. cel ce întrebuințează dinamita pentru distrugere nelegitimă.
dinamitard (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DINAMITÁRD, -Ă, dinamitarzi, -de, adj. (
Livr.) Anarhic, distrugător. — Din
fr. dynamitard.