decongestiv (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DECONGESTÍV, -Ă, decongestivi, -e, adj.,
s. n. (Medicament) care decongestioneză. – Din
fr. décongestif.decongestiv (Dicționar de neologisme, 1986)DECONGESTÍV, -Ă adj. Care descongestionează. [< fr.
décongestif].
decongestiv (Marele dicționar de neologisme, 2000)DECONGESTÍV, -Ă adj., s. n. (medicament) care descongestionează. (< fr.
décongestif)
decongestiv (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, 1982)decongestív1 adj. m., pl.
decongestívi; f.
decongestívă, pl.
decongestíve (DOOM
2, 2005)
decongestiv (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, 1982)decongestív2 s. n., pl.
decongestíve (DOOM
2, 2005)
decongestiv (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)*decongestív1 adj. m.,
pl. decongestívi; f. decongestívă, pl. decongestívedecongestiv (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)*decongestív2 s. n.,
pl. decongestívedecongestiv (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DECONGESTÍV, -Ă, decongestivi, -e, adj.,
s. n. (Medicament) care decongestionează. — Din
fr. décongestif.