contaminant (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)CONTAMINÁNT, -Ă, contaminanți, -te adj. (Rar) Care contaminează; contagios. –
Contamina +
suf. -ant.contaminant (Dicționar de neologisme, 1986)CONTAMINÁNT, -Ă adj. (
Rar) Contagios. [<
contamina +
-ant].
contaminant (Marele dicționar de neologisme, 2000)CONTAMINÁNT, -Ă adj. contagios. (< contamina + -ant)
contaminant (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)contaminánt (rar)
adj. m.,
pl. contaminánți; f. contaminántă, pl. contaminántecontaminant (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)CONTAMINÁNT, -Ă, contaminanți, -te, adj. (Rar) Care contaminează; contagios. —
Contamina +
suf. -ant.