consecutivitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)CONSECUTIVITÁTE s. f. (Rar) Urmare neîntreruptă; cursivitate. – Din
consecutiv.consecutivitate (Dicționar de neologisme, 1986)CONSECUTIVITÁTE s.f. (
Liv.) Urmare neîntreruptă, succesiune. [<
consecutiv +
ita-te].
consecutivitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)CONSECUTIVITÁTE s. f. urmare neîntreruptă, succesiune. (< consecutiv + -itate)
consecutivitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)consecutivitáte (rar)
s. f.,
g.-d. art. consecutivitắțiiconsecutivitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)CONSECUTIVITÁTE s. f. (Rar) Urmare neîntreruptă; cursivitate, succesiune. Din
consecutiv.