concusionar (Dicționar de neologisme, 1986)CONCUSIONÁR s.m. (
Jur.) Jefuitor al avutului public. [Pron.
-si-o-. / cf. fr.
concussionnaire].
concusionar (Marele dicționar de neologisme, 2000)CONCUSIONÁR s. m. jefuitor al avutului public. (< fr.
concussionnaire)
concusionar (Dicționaru limbii românești, 1939)*concusionár, -ă adj. (fr.
concussionnaire). Vinovat de concusiune.
concusionar (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)concusionár (rar)
(-si-o-) s. m.,
pl. concusionáriconcusionar (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)concusionar m. funcționar culpabil de concusiune.