comizerație (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)COMIZERÁȚIE s. f. (Rar) Milă, compătimire. – Din
fr. commisération.comizerație (Dicționar de neologisme, 1986)COMIZERÁȚIE s.f. (
Rar) Milă, compătimire. [Var.
comizerațiune s.f. / cf. fr.
commisération, lat.
commiseratio].
comizerație (Marele dicționar de neologisme, 2000)COMIZERÁȚIE s. f. milă, compasiune. (< fr.
commiseration, lat.
commiseratio)
comizerație (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)comizeráție (
livr.)
(-ți-e) s. f.,
art. comizeráția (-ți-a), g.-d. comizeráții, art. comizeráțieicomizerație (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)COMIZERÁȚIE s. f. (
Livr.) Milă, compătimire. — Din
fr. commisération.