coborâre (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)COBORẤRE, coborâri, s. f. Acțiunea de
a (se) coborî, coborâș. ♦ (
Concr.) Loc pe unde se coboară. [
Var.:
pogorấre s. f.] –
V. coborî.coborâre (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)coborấre s. f.,
g.-d. art. coborấrii; pl. coborấricoborâre (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)COBORẤRE, coborâri, s. f. Acțiunea de
a (se) coborî; coborâș. ♦ (
Concr.) Loc pe unde se coboară. [
Var.:
pogorấre s. f.] —
V. coborî.