clasiciza (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)CLASICIZÁ, clasicizez, vb. I.
Tranz. și
refl. A da sau a dobândi caracter clasic. –
Clasic +
suf. -iza.clasiciza (Dicționar de neologisme, 1986)CLASICIZÁ vb. I. tr. A da un caracter clasic. [<
clasic +
-iza].
clasiciza (Marele dicționar de neologisme, 2000)CLASICIZÁ vb. I. tr., refl. a da, a dobândi un caracter clasic. II. intr. a imita pe clasici. (< it.
classicizzare)
clasiciza (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)*clasicizá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
clasicizeázăclasiciza (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)CLASICIZÁ, clasicizez, vb. I.
Tranz. și
refl. A da sau a dobândi caracter clasic. –
Clasic +
suf. -iza.