bugă - explicat in DEX



bugă (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)
búgă (-gi), s. m. – Taur. Tc. buga (Șeineanu, II, 61). Cuvînt rar, practic nefolosit, cf. buhai.

bugă (Dicționaru limbii românești, 1939)
búgă v. buhaĭ.

Alte cuvinte din DEX

BUFTEA BUFT BUFONESC « »BUGA BUGAT BUGEAC