biotehnic (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)BIOTÉHNIC, -Ă, biotehnici, -ce, s. f.,
adj. 1. S. f. Bionică.
2. Adj. De biotehnică (
1). [
Pr.:
bi-o-] – Din
engl. biotechnics.biotehnic (Marele dicționar de neologisme, 2000)BIOTÉHNIC, -Ă I.
adj. referitor la biotehnică. II. s. f. bionică. (< engl.
biotechnics)
biotehnic (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)BIOTÉHNIC, -Ă, biotehnici, -ce, adj. 2. De biotehnică (
1). [
Pr.:
bi-o-] – Din
engl. biotechnics.biotehnic (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)BIOTÉHNIC, -Ă, biotehnici, -ce, s. f.,
adj. 1. S. f. Bionică.
2. Adj. De biotehnică (1). [
Pr.:
bi-o-] — Din
engl. biotechnics.