bangăt(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) BÁNGĂT,bangăte, s. n. (Rar) Dangăt. – Bang + suf. -ăt.
bangăt(Dicționarul limbii române moderne, 1958 (cu ortografie modificată conform normelor din 1993)) BÁNGĂT,bangăte, s. n. Dangăt. – Din bang + suf. -ăt.
bangăt(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) bángăt (rar) s. n., pl. bángăte
bangăt(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) BÁNGĂT,bangăte, s. n. (Rar) Dangăt. — Bang + suf. -ăt.