baladier(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) BALADIÉR, -Ă,baladieri, -e, adj. (Rar) Baladesc. [Pr.: -di-er] – baladă + suf. -ier.
baladier(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) BALADIÉR, -Ă,baladieri, -e, adj. (Rar) Baladesc. [Pr.: -di-er] — Baladă + suf. -ier.