baiguire - explicat in DEX



bâigui (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)
BÂIGUÍ, bấigui, vb. IV. Intranz. și refl. A vorbi incoerent, încurcat; a spune prostii. – Cf. magh. bolyongni „a rătăci”.

Alte cuvinte din DEX

BAIGUIALA BAIGUI BAIETOI « »BAIGUIT BAIGUITOR BAILAG