aslam (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)aslám (-muri), s. n. – Cămătărie.
Tăt. aslam (Șeineanu, I, XVIII; DAR);
cf. rus. oslam. Înv. (
sec. XVIII).
aslam (Dicționaru limbii românești, 1939)aslam n., pl.
urĭ (vrus.
oslamŭ, d. turc. geagataĭ
aslam, identic cu cum.
astelan, astlan, camătă).
Ps. S. Camătă, dobîndă.