ancheta (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ANCHETÁ, anchetez, vb. I.
Tranz. A supune unei cercetări amănunțite; a face o anchetă. – Din
anchetă.ancheta (Dicționar de neologisme, 1986)ANCHETÁ vb. I. tr. 1. A cerceta (un fapt, o persoană} printr-o anchetă; a face o anchetă.
2. A întreprinde o cercetare în scop științific. [< fr.
enquêter].
ancheta (Marele dicționar de neologisme, 2000)ANCHETÁ vb. tr. a face o anchetă. (< fr.
enquêter)
ancheta (Dicționarul limbii române moderne, 1958 (cu ortografie modificată conform normelor din 1993))ANCHETÁ, anchetez, vb. I.
Tranz. A supune unei cercetări amănunțite; a face o anchetă. – Din
anchetă.ancheta (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)anchetá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
ancheteázăancheta (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ANCHETÁ, anchetez, vb. I.
Tranz. A supune unei cercetări amănunțite; a face o anchetă. — Din
anchetă.anchetà (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)anchetà v. a face anchetă.