anagramatic (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ANAGRAMÁTIC, -Ă, anagramatici, -ce, adj. Care formează o anagramă. – Din
fr. anagrammatique.anagramatic (Dicționar de neologisme, 1986)ANAGRAMÁTIC, -Ă adj. De anagramă. [< fr.
anagrammatique].
anagramatic (Marele dicționar de neologisme, 2000)ANAGRAMÁTIC, -Ă adj. de anagramă. (< fr.
anagrammatique)
anagramatic (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)anagramátic (-na-gra-) adj. m.,
pl. anagramátici; f. anagramátică, pl. anagramáticeanagramatic (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ANAGRAMÁTIC, -Ă, anagramatici, -ce, adj. Care formează o anagramă. — Din
fr. anagrammatique.