anagramare (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ANAGRAMÁRE, anagramări, s. f. Acțiunea de
a anagrama. –
V. anagrama.anagramare (Dicționar de neologisme, 1986)ANAGRAMÁRE s.f. Acțiunea de a anagrama. [<
anagrama].
anagramare (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ANAGRAMÁRE, anagramări, s. f. Acțiunea de
a anagrama. —
V. anagrama.