anagrama (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ANAGRAMÁ, anagramez, vb. I.
Tranz. A schimba ordinea literelor unui cuvânt pentru a obține alt cuvânt; a transcrie sub formă de anagramă; a anagramatiza. – Din
anagramă.anagrama (Dicționar de neologisme, 1986)ANAGRAMÁ vb. I. tr. A schimba ordinea literelor unui cuvânt pentru a obține alt cuvânt; a transcrie sub formă de anagramă; a anagramatiza. / după fr.
anagrammatiser].
anagrama (Marele dicționar de neologisme, 2000)ANAGRAMÁ vb. tr. a (tran)scrie sub formă de anagramă. (< fr.
anagrammer)
anagrama (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)anagramá (a ~) (-na-gra-) vb.,
ind. prez. 3
anagrameázăanagrama (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ANAGRAMÁ, anagramez, vb. I.
Tranz. A schimba ordinea literelor unui cuvânt pentru a obține alt cuvânt; a transcrie sub formă de anagramă; a anagramatiza. — Din
anagramă.