șaman (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ȘAMÁN, șamani, s. m. Slujitor al șamanismului. ♦ Vrăjitor – Din
fr. chaman.șaman (Dicționar de neologisme, 1986)ȘAMÁN s.m. Slujitor al cultului numit șamanism; vrăjitor. [< fr.
chamane].
șaman (Marele dicționar de neologisme, 2000)ȘAMÁN s. m. 1. magician, preot slujitor al cultului șamanist. 2. vrăjitor. (< fr.
chamane)
șaman (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)șamán s. m.,
pl. șamánișaman (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ȘAMÁN, șamani, s. m. Oficiant de cult în șamanism. ♦ Vrăjitor. — Din
fr. chaman.