grefa (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)GREFÁ, grefez, vb. I.
Tranz. (
Med.) A face o grefă
2; a aplica o grefă
2. – Din
fr. greffer.grefa (Dicționar de neologisme, 1986)GREFÁ vb. I. tr. 1. (
Med.) A face o grefă
2.
2. (
Fig.) A introduce, a insera. [< fr.
greffer].
grefa (Marele dicționar de neologisme, 2000)GREFÁ vb. tr. 1. a transplanta o grefă
2. 2. (fig.) a introduce, a insera. (< fr.
greffer)
grefa (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)grefá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
grefeáză